"Ξεκινά ο αγώνας για τη φοιτητική στέγη"

ΠΟΥ ΚΥΜΑΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΕΝΟΙΚΙΑ-ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΤΟΥ ΤΕΙ
*Συμβουλές του ΙΝΚΑ Θεσσαλίας για αποφυγή παγίδων στην εκμίσθωση

Η εξασφάλιση στέγης αποτελεί τον πρώτο στόχο των φοιτητών και σπουδαστών που εισήχθησαν και φέτος σε ΑΕΙ και ΤΕΙ σε κάποιο από τα Πανεπιστήμια της χώρας μας. Κάθε χρόνο, μαζί με τις εγγραφές των νέων φοιτητών ξεκινά παράλληλα και ένας «αγώνας δρόμου» για την ανεύρεση στέγης στην πόλη που πρόκειται να μείνει ο νέος φοιτητής. Η Λάρισα είναι μία από τις γνωστές φοιτητουπόλεις, με την Ιατρική Σχολή και το Τμήμα Βιοτεχνολογίας, αλλά κυρίως με τις 16 σχολές του ΤΕΙ Λάρισας ενώ σύμφωνα με κύκλους της κτηματαγοράς χαρακτηρίζεται από τις φθηνές σε σύγκριση, με άλλες πόλεις, όπως Θεσ/νίκη, Πάτρα κ.λπ. Ουσιαστικά οι νέοι «πελάτες» που εμφανίστηκαν στον ορίζοντα αναμένεται να δώσουν «το φιλί της ζωής» στην προβληματική κτηματαγορά και να καλύψουν την «τρύπα» των πολλών ξενοίκιαστων διαμερισμάτων. Φέτος η κατάργηση της βάσης του 10 και η οικονομική κρίση που μαστίζει τον οικογενειακό προϋπολογισμό αλλάζει κάπως τα δεδομένα της κτηματαγοράς. Από τη μία, με την είσοδο σε ΤΕΙ ακόμη και με πολύ χαμηλά γραπτά, οι σπουδαστές αυξάνονται, άρα μεγαλώνει το πελατολόγιο. Από την άλλη, η οικονομική στενότητα αναγκάζει πολλές οικογένειες και κυρίως τους σπουδαστές να συμβιβαστούν με τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους. Έτσι πρώτη προτεραιότητα έχουν οι γκαρσονιέρες και τα δυάρια, έστω και παλιά κτίρια, αρκεί να είναι κοντά στην σχολή ή σε στάση αστικού λεωφορείου.

Όσοι έχουν την οικονομική άνεση επιλέγουν να μένουν μόνοι και οι υπόλοιποι φοιτητές να ενοικιάζουν και μεγαλύτερα διαμερίσματα, για επιμερισμό των εξόδων. Αυτό όμως γίνεται πιο εύκολα σε μεγαλύτερα έτη, μια και οι πρωτοετείς είναι απίθανο να προλάβουν να δικτυωθούν. Οι τελευταίοι (μαζί με τους γονείς τους) αναμένονται το Σαββατοκύριακο στην πόλη μας για να ξεκινήσει «το κυνήγι του θησαυρού». Κάποιοι τα τελευταία χρόνια δείχνουν να μην βιάζονται, προτιμούν αρχικά τη διανυκτέρευση στα φθηνά ξενοδοχεία της Λάρισας και όταν κοπάσει η ζήτηση και προκύψει στον ιδιοκτήτη η απελπισία ότι «η γκαρσονιέρα θα μου μείνει ξενοίκιαστη» και ρίξει τις τιμές, τότε θα προχωρήσουν στην εκμίσθωση της φοιτητικής στέγης.
Διαμερίσματα για όλα τα βαλάντια
Οι τιμές κυρίως για γκαρσονιέρες-δυάρια διαφέρουν ανάλογα με την παλαιότητα, την κατάσταση του ακινήτου, αν είναι επιπλωμένη αλλά κυρίως την τοποθεσία και κυμαίνονται από 150 -300 ευρώ.
Έτσι γκαρσονιέρες που βρίσκονται πέριξ του ΤΕΙ Λάρισας, όπως στις συνοικίες της Νεάπολης, Φιλιππούπολης, αλλά και πλησίον της πλατείας Εβραίων αποτελούν τις πρώτες επιλογές των πρωτοετών, ενώ περιζήτητα είναι τα διαμερίσματα που βρίσκονται στο δρομολόγιο του αστικού λεωφορείου, αφού παίζει καθοριστικό ρόλο η συγκοινωνία, με τη διαδρομή του Αστικού ΚΤΕΛ να διαμορφώνει τις δικές της συνθήκες.
Επειδή η απότομη ζήτηση για ανεύρεση στέγης στις πόλεις όπου υπάρχουν Πανεπιστήμια δημιουργεί κάθε χρόνο δυσλειτουργία στις τοπικές αγορές καθώς μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα -το δίμηνο Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου- ένας μεγάλος αριθμός υποψήφιων ενοικιαστών προσπαθούν να εξασφαλίσουν μία στέγη και υπό χρονική πίεση ο ενοικιαστής χάνει τη διαπραγματευτική του ικανότητα, οι τυχεροί που γνώριζαν -εκ των προτέρων- την εισαγωγή τους σε κάποια λαρισινή σχολή είχαν όλο τον χρόνο, μέσα στο καλοκαίρι, να αναζητήσουν τις ιδανικές συνθήκες για το κατάλληλο μα κυρίως φθηνό διαμέρισμα. Οι άτυχοι της υπόθεσης αναμένονται το Σαββατοκύριακο στην πόλη μας, για να ξεκινήσουν το σαφάρι της εξεύρεσης φοιτητικής στέγης. Το δυσάρεστο γι’ αυτούς είναι ότι μοναδική πηγή ενημέρωσης αποτελούν οι μικρές αγγελίες και τα μεσιτικά γραφεία, καθώς η πόλη δεν διαθέτει Γραφείο Στέγασης Φοιτητών, που θα δώσει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες. Για όσους δεν έχουν άνεση χρόνου, πιθανότατα να επιδιώξουν τη συνεργασία με κάποιο μεσιτικό γραφείο.
Όσον αφορά στις τιμές, σύμφωνα με τους Κτηματομεσίτες της πόλης «αυτές ποικίλλουν, ανάλογα την παλαιότητα και τις ανέσεις του».
Σύμφωνα με μια πρώτη έρευνα «το 70% των σπουδαστών αναζητούν γκαρσονιέρα ή δυάρι, με τις γκαρσονιέρες να νοικιάζονται από 150-ως 270 ευρώ (με την επίπλωση να επιβαρύνει περίπου 50 ευρώ την τιμή), τα δυάρια ξεκινούν από 200 ευρώ και φθάνουν τα 300 ευρώ, ενώ λίγες περιπτώσεις (κυρίως συγκατοίκηση) ψάχνουν τα 3άρια που παίζουν από 300-400 ευρώ. Τα τελευταία χρόνια οι περισσότεροι θέλουν την ησυχία τους και την καλή γκαρσονιέρα».
Από την άλλη η κοινή λογική λέει ότι είναι προτιμότερο να νοικιάσουν δυο φοιτητές ένα δυάρι, το οποίο κυμαίνεται από 310 έως 450 ευρώ, και να μοιράζονται το κόστος, όχι μόνο του ενοικίου αλλά και των υπόλοιπων εξόδων. Είναι δε πολύ πιο εύκολο να νοικιάσει κάποιος δυάρια απ' ό,τι γκαρσονιέρες που είναι περιζήτητες. Το κατά πόσο είναι εύκολο να βρεθούν συγκάτοικοι που να ταιριάζουν τα χνώτα τους... ανάγκα και θεοί πείθονται...

Σε κάμψη η Φοιτητική Εστία του ΤΕΙ Λάρισας
Όσον αφορά στη Φοιτητική Εστία του ΤΕΙ Λάρισας, αυτή δεν μπορεί να καλύψει ένα μεγάλο ποσοστό της ζήτησης (περίπου 300). Το παλιό κτίριο της Εστίας παραμένει υπό ανακατασκευή, ενώ το μεταγενέστερο μπορεί να φιλοξενήσει περίπου 300 σπουδαστές. Το πρόβλημα για τους πρωτοετείς είναι η πληρότητα της Εστίας, καθώς αυτή καλύφθηκε από τους παλιούς. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΤΕΙ Λάρισας κ. Γιάννη Κόκκορα «για όσους έχουν δικαίωμα χρήσης της Φοιτητικής Εστίας, η επιλογή είναι η επιδότηση ενοικίου, η οποία φέτος είναι αυξημένη (πέρυσι 180 ευρώ και φέτος 220 ευρώ). Έτσι για δύο άτομα, που μπορούν να συγκατοικήσουν, το ποσό των 440 ευρώ θεωρείται μια καλή επιλογή. Όσον αφορά στο περσινό πρόγραμμα με συμβεβλημένα ξενοδοχεία της πόλης, αυτό φέτος δεν θα υλοποιηθεί, γιατί κρίθηκε ασύμφορο, ενώ δεν υπήρχε και ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Υπάρχει βέβαια και η τρίτη λύση (μετά τη φοιτητική Εστία και την επιδότηση ενοικίου), την οποία ακολουθούν αρκετοί και αφορά στο φοιτητικό επίδομα των 1000 ευρώ που δίνεται κάθε χρόνο και για το οποίο για να το λάβει κανείς δεν μπορεί να κάνει χρήση της φοιτητικής Εστίας». Σχετικά με τη χρήση της Εστίας, ο κ. Κόκκορας διευκρινίζει ότι «βάσει των οικονομικών δυνατοτήτων του κάθε σπουδαστή γίνεται η ιεράρχηση, ενώ οι παλιότεροι καταλαμβάνουν τη μεγαλύτερη μερίδα, στους νέους το ποσοστό ανέρχεται σε 20%, ενώ ένα μικρό μέρος της Εστίας παραμένει κενό για το πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών από Ευρωπαϊκά προγράμματα.

ΤΑ ΜΙΣΑ ΓΙΑ ΕΝΟΙΚΙΟ
Όσον αφορά στον οικογενειακό προϋπολογισμό, όπως εκτιμούν οι παλιότεροι «εξακόσια ευρώ στην καλύτερη περίπτωση θα βγαίνουν κάθε μήνα από τις τσέπες των οικογενειών τους. Τα μισά για το ενοίκιο και τα άλλα για όλες τις ανάγκες της καθημερινότητας.
Όσον αφορά το μηνιαίο κόστος ζωής, φαίνεται ότι ανέρχεται στα επίπεδα του ενοικίου. Φαγητό, μετακινήσεις και ό,τι μένει για λίγη διασκέδαση. Φυσικά, εκτός των παγίων εξόδων βρίσκονται τα εισιτήρια μετ' επιστροφής, όταν ο φοιτητής θελήσει να επισκεφθεί τον τόπο κατοικίας του.


ΙΝΚΑ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ: «ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΠΑΓΙΔΕΣ»
Για το τι ισχύει σήμερα στην ενοικίαση στέγης, το Ινστιτούτο Καταναλωτών Θεσσαλίας δίνει τις καθιερωμένες συμβουλές, εφιστώντας την προσοχή των φοιτητών. Το χαρτόσημο έχει καταργηθεί, για τις κατοικίες, προκαταβολή του ενοικίου επιτρέπεται μόνο για τον τρέχοντα μήνα, είναι μερικά από τα σημεία που θα πρέπει να γνωρίζουν οι φοιτητές, πριν κλείσουν συμφωνίες για τη μίσθωση ενός σπιτιού.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΙΝΚΑ Θεσσαλίας κ. Βασίλη Κόκκαλη «για την εύρεση κατοικίας, υπάρχουν, σε κάθε πόλη, μεσιτικά γραφεία, αγγελίες, ενοικιαστήρια, ανακοινώσεις κ.λπ. Καλό θα ήταν να ξεκινήσουμε από τις τοπικές εφημερίδες, να αξιολογήσουμε τις μικρές αγγελίες που υπάρχουν στους ειδικούς πίνακες ανακοινώσεων των σχολών, να επισκεφτούμε μεσιτικά γραφεία, να κάνουμε μια βόλτα στην πόλη.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, ψάχνοντας, για σπίτι, πρέπει να γνωρίζουμε:
*Τα σπίτια, στο κέντρο των πόλεων, είναι κατά κανόνα παλαιότερα και πιο ακριβά, σε σχέση, με αυτά, που βρίσκονται, εκτός κέντρου.
*Ελέγχουμε την τοποθεσία του σπιτιού, τη γειτονιά και τι μας παρέχει αυτή (super market, τράπεζες, τακτική αστική συγκοινωνία, πρόσβαση στην πανεπιστημιούπολη κ.λπ.).
*Μεγάλη προσοχή χρειάζεται, όταν αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις, με τον ιδιοκτήτη, για την ενοικίαση του σπιτιού. Έτσι, λοιπόν:
-Στις μισθώσεις κατοικιών, το ύψος του μισθώματος διαμορφώνεται ελεύθερα και δεσμεύει και τις δύο πλευρές.
-Η μίσθωση κατοικίας ισχύει, τουλάχιστον για τρία χρόνια και αν ακόμα έχει συμφωνηθεί μικρότερος ή αόριστος χρόνος.
-Αν ο συμβατικός χρόνος έχει καθοριστεί μικρότερος της τριετίας και δεν υπάρχει συμφωνία αναπροσαρμογής του μισθώματος, για τον υπόλοιπο χρόνο, το καταβαλλόμενο μίσθωμα αυξάνεται, ετησίως, κατά ποσοστό εβδομήντα πέντε τοις εκατό (75%) του τιμαρίθμου του κόστους ζωής, που δίνει η Τράπεζα της Ελλάδος, για τους αμέσως προηγούμενους δώδεκα (12) μήνες.
-Η μίσθωση ορισμένου χρόνου λήγει, μόλις περάσει το διάστημα αυτό, χωρίς να απαιτείται τίποτε άλλο. Μάλιστα, θεωρείται ότι ανανεώνεται, για αόριστο χρόνο, όταν, μετά την παρέλευση του συμφωνημένου χρόνου, ο μεν ενοικιαστής εξακολουθεί να χρησιμοποιεί την κατοικία, ο δε ιδιοκτήτης δεν εναντιώνεται.
-Η μίσθωση αόριστης διάρκειας, μετά την παρέλευση της τριετίας, λήγει, με καταγγελία του ιδιοκτήτη ή του ενοικιαστή.
-Προκαταβολή του ενοικίου επιτρέπεται, μόνο για τον τρέχοντα μήνα.
-Ο νόμος επιτρέπει να καταβληθεί εγγύηση, μέχρι του ποσού, που ισούται, με το άθροισμα δύο μηνιαίων μισθωμάτων (=ενοικίων).
-Δεν αποδεχόμαστε και δεν υπογράφουμε όρους, που δεν κατανοούμε ή με τους οποίους δεν συμφωνούμε, απόλυτα. Σε πολλά συμβόλαια ενοικίασης, περιέχονται όροι δυσμενείς, για τους ενοικιαστές π.χ. «Εάν ο ενοικιαστής διακόψει τη μίσθωση, πριν τη συμφωνημένη λήξη της, υποχρεούται να καταβάλει όλα τα ενοίκια, μέχρι τη λήξη». Τέτοιους όρους τους διαγράφουμε.
-Ο ιδιοκτήτης έχει την υποχρέωση να παραδώσει, στον ενοικιαστή, την κατοικία κατάλληλη, για τη χρήση, που συμφωνήθηκε και να τη διατηρεί, κατάλληλα, κατά τη μίσθωση.
-Ο ιδιοκτήτης φέρει τα βάρη του ακινήτου.
-Ο ιδιοκτήτης αποδίδει, στον ενοικιαστή, τις αναγκαίες δαπάνες, που αυτός έκανε στο ακίνητο.
-Ο ενοικιαστής δεν ευθύνεται, για φθορές ή μεταβολές, που οφείλονται, στη συμφωνημένη χρήση.
-Έτσι, μπορούμε να διεκδικήσουμε: 1) να αναλάβει ο ιδιοκτήτης την υποχρέωση να κάνει, με δικά του έξοδα, τις απαραίτητες επισκευές, στο σπίτι (π.χ. βάψιμο, επισκευή παραθύρων κ.λπ.), ώστε αυτό να είναι κατάλληλο, για να κατοικήσουμε, 2) να αναλάβει ο ιδιοκτήτης την υποχρέωση να επισκευάζει, με δικά του έξοδα, τις βλάβες, που θα προξενούνται, στο σπίτι, στο πλαίσιο της συνηθισμένης, από εμάς χρήσης του.
-Εμείς, από την πλευρά μας, ως ενοικιαστές, πρέπει να επιδείξουμε συνέπεια, ως προς την καταβολή των μισθωμάτων ( ενοικίων) και καλή χρήση του σπιτιού.
Η καθυστέρηση καταβολής των δαπανών κοινοχρήστων έχει τα ίδια αποτελέσματα καθυστέρησης του ενοικίου.
Ο ενοικιαστής, κατά τη λήξη της μίσθωσης, έχει υποχρέωση να αποδώσει την κατοικία, στην κατάσταση, που την παρέλαβε».

από εφημερίδα Ελευθερία 1/9/2010