Μέχρι πού όμως συμπορεύονται ενωμένοι οι φοιτητές και οι καθηγητές του τμήματος που σπουδάζω; Μέχρι εκεί που τα συμφέροντα και οι αγώνες είναι κοινοί ή μέχρι εκεί που ο ένας έχει ανάγκη τον άλλων; Προσωπικά παίρνω θέση και λέω μέχρι εκεί που ο ένας έχει ανάγκη τον άλλων, καθώς για μια ζωή θα έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον. Αυτό που βλέπω όμως να γίνετε είναι ότι η ένωση σταματάει εκεί όπου τα συμφέροντα παύουν να είναι κοινά. Στο σημείο αυτό, αν δεν έγινε κατανοητό, βγάζω την χολή μου! Εξηγούμε αμέσως, όλο αυτό το διάστημα βλέπω καθηγητές το ίδιο αγχωμένους με τους 2000 φοιτητές για το αβέβαιο μέλλον το δικό τους και του τμήματος. Βλέπω μια απίστευτή συνεννόηση που δείχνει ότι συνεννοούνται ενήλικοι με ενήλικους. Βλέπω μια ανοχή από όλους στις πράξεις-αποφάσεις των άλλων επειδή όλοι γνωρίζουμε ότι πρόκειται για το καλό όλων. Συμπερασματικά καταλαβαίνω ότι οι καθηγητές και οι φοιτητές μπορούν να γίνουν μια ομάδα και να συνεργάζονται και αυτό μου δείχνει πως ούτε οι μεν είναι εξωγήινοι ούτε οι δε είναι μωρά. Όταν όμως το κοινό συμφέρον σταματάει και ανάμεσα στον ίδιο καθηγητή και τον ίδιο φοιτητή, που ήταν σύμμαχοι στην ίδια ομάδα, μπαίνει ένα γραφείο και ιδικά ένα γραφείο με καρέκλα τα πράγματα αλλάζουν ως διαμαγίας. Αυτός που κάθετε από την μεριά του γραφείου με την καρέκλα λέει σε αυτόν που κάθετε από την άλλη πλευρά:
-Μην αγχώνεσαι και τον Σεπτέμβρη εδώ θα είμαστε έλα να ξαναγράψεις.
-Μα… οι ασκήσεις μου αξίζουν τουλάχιστον 5!!
-Ναι αν τα 1500Mhz τα είχες μετατρέψει σε 1,5Ghz!
-Μα… η τάξη μεγέθους ήταν σωστή η μονάδα μέτρησης άλλαζε!!
-Δεν δέχομαι άλλη μονάδα μέτρησης από αυτήν που ζητάω.
-Μα… είναι το τελευταίο μάθημα, δεν τα βγάζω πέρα οικονομικά να ξαναέρθω εδώ.
- Δεν με Νοιάζει, Δεν με Αφορά.-
Συμπερασματικά (2) ο παραπάνω διάλογος με κάνει να νιώθω πως οι καθηγητές είναι εξωγήινοι και μου δίνει να καταλάβω πως με αντιμετωπίζουν σαν μωρό!
Αναρωτιέμαι λοιπόν αυτός ο άνθρωπος που βλέπει το χάος που επικρατεί τριγύρω πως γίνετε να συμπεριφέρεται έτσι σε ένα άτομο που έχει τα ίδια προβλήματα και το ίδιο άγχος; Πως γίνεται να συμπεριφέρεται έτσι σε κάποιον που μέχρι πριν λίγο αγωνίζονταν μαζί για τον ίδιο σκοπό; Πως γίνεται να μην βλέπει ότι με την συμπεριφορά του αυτή σπέρνει την διχόνοια; Πως γίνεται να μην βλέπει ότι πρέπει να αλλάξουμε όλοι για το καλό όλων; Τόσο τυφλός είναι;;; Δεν το νομίζω!! Τι είναι;; Δεν το γνωρίζω!!
Και για αυτούς που θα παραμερίσουν για λίγο τα δικά τους προβλήματα και θα προσπαθήσουν να κρίνουν αυτά που έχω γράψει λέω τα εξής (δικαιολογώ τον εαυτό μου δηλαδή). Καταρχάς ο διάλογος είναι “φανταστικός”. Από εκεί και πέρα είμαι 10 εξάμηνο, χρωστάω 1 μάθημα (έχει 3 λέξεις και οι καθεμία αρχίζει από Α,Κ αντίστοιχα, ε την τρίτη λέξη μαντέψτε την) από το 7 εξάμηνο, με τα υπόλοιπα μαθήματα έχω ξεμπερδέψει από το 7 εξάμηνο, είμαι άνεργος, δεν είμαι από Λάρισα παρόλα αυτά κάθισα Λάρισα και για τα μαθήματα που χρωστάω άλλα και για να βάλω και εγώ τον “οβολό” μου μπας και καταφέρουμε κάτι με τις κινητοποιήσεις μας.