Δεκάξι π. πρόεδροι των ΤΕΙ ανησυχούν για τις εξελίξεις στην ανώτατη τεχνολογική εκπαίδευση

ΕΛΕΙΠΕ Ο ΚΟΚΚΟΡΑΣ


Έκκληση προς το υπ. Παιδείας Να λάβει υπ΄ όψη, την ελληνική πραγματικότητα και να μη δοκιμάζει κάθε φορά ξενόφερτα μοντέλα με την αιτιολογία ότι πέτυχαν στο εξωτερικό απηύθυναν 16 Πρόεδροι των Τ.Ε.Ι. της χώρας που διοίκησαν τα Ιδρύματα κατά την διάρκεια των μεγάλων νομοθετικών αλλαγών για την «ανωτατοποίηση» των Τ.Ε.Ι. (περίοδος 1998 – 2008), οι οποίοι συνεδρίασαν στην Κοζάνη .Στη συνεδρίαση συμμετείχαν οι π. πρόεδροι:

1. Αναστασίου Ντίνος
2. Γεωργόπουλος Φάνης
3. Γιόφτσος Γεώργιος
4. Γκανάτσιος Στέργιος
5. Ιωαννίδης Στέλιος
6. Καλκάνης Γεώργιος
7. Κανδρέλης Σωτήρης
8. Κικίλιας Παναγιώτης
9. Μακρυγέννης Ιωάννης
10. Μπόγλου Αναστάσιος
11. Μουρατίδης Ερρίκος
12. Παναγιωτόπουλος Λεωνίδας
13. Σωτηρόπουλος Φίλλιπος
14. Τασιόπουλος Δημήτριος
15. Τζαχάνης Άγγελος
16. Τσιολάκης Ευάγγελος


Το κοινό κείμενο που εξέδωσαν οι π.πρέδροι αναφέρει τα εξής:

Έχοντες επίγνωση της τρέχουσας οικονομικής κατάστασης, στην οποία βρίσκεται η χώρα μας, αλλά ταυτόχρονα διαθέτοντας την εμπειρία των γεγονότων που οδήγησαν στην σωστή ή λάθος κατεύθυνση την ανώτατη τεχνολογική εκπαίδευση, οφείλουν να υπενθυμίσουν ότι για την επίλυση των οποιοδήποτε προβλημάτων της ανώτατης εκπαίδευσης χρειάζεται, πρώτον να εντοπισθούν τα σφάλματα απ΄οποιαδήποτε πλευρά και αν προέρχονται, και κατόπιν να αποδοθεί, το πραγματικό ποσοστό της συμμετοχής αυτών των σφαλμάτων στη κακή λειτουργία της ανώτατης εκπαίδευσης.

Στα πλαίσια αυτά λοιπόν, θεωρούμε ότι:

Η ανώτατη εκπαίδευση είναι δημόσιο αγαθό που δεν μπορούμε, ούτε να το εγκαταλείψουμε, αλλά ούτε και να το στερήσουμε από τον Ελληνικό λαό.
Τα Τ.Ε.Ι. μετά από συνεχή και δύσκολη προσπάθεια της ακαδημαϊκής τους κοινότητας εντάχθηκαν, κατ΄ αρχάς το 2001 και στη συνέχεια και το 2007, τυπικά και ουσιαστικά στην ανώτατη εκπαίδευση και έκτοτε έχουν εξελιχθεί σημαντικά ούτως ώστε να μην υφίσταται πλέον «δρόμος επιστροφής» σε παλαιότερη μορφή τους.
Οι διαχρονικές ευθύνες της Πολιτείας, ανεξαρτήτως κυβερνήσεων, για τα όποια προβλήματα παρουσιάζει η ανώτατη εκπαίδευση είναι κυρίαρχες και βασικές για τη δημιουργία της σημερινής κατάστασης. Δυστυχώς, η Πολιτεία είναι αυτή που αθετούσε τις δεσμεύσεις και τις υποσχέσεις της. Και ήταν αυτή που δεν εφάρμοζε την Ελληνική νομοθεσία την οποία η ίδια θέσπιζε. (π.χ. 4/ετης προγραμματισμός, οικονομικές υποχρεώσεις, πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, λογοδοσία, διορισμός μονίμου εκπαιδευτικού προσωπικού, με συνέπεια τη δυσαναλογία μόνιμου προς έκτακτο προσωπικό, αντίστοιχη με 30 προς 70 τοις εκατό, επαναλαμβανόμενες αλλαγές του τρόπου εκλογής και της διάρκειας της θητείας των διοικήσεων, κλείσιμο - μετεξέλιξη - δημιουργία νέων Τμημάτων, συνεχείς αλλαγές νομοθεσίας με μέσο χρόνο διάρκεια ζωής των νόμων μικρότερη του ενάμισι έτους , κτλ).
Οποιοσδήποτε «ανασχεδιασμός» της ανώτατης τεχνολογικής εκπαίδευσης οφείλει να δημιουργήσει ισότιμα και ισόβαθμα Ιδρύματα με κοινούς σκοπούς και στόχους, ίδιο εκπαιδευτικό προσωπικό, ίδια ακαδημαϊκά προσόντα και πλήρη ακαδημαϊκή ολοκλήρωση, σε εκτέλεση των επιταγών του Ελληνικού Συντάγματος και σεβασμού της μέχρι σήμερα προσπάθειας της ακαδημαϊκής κοινότητας.
Σε κάθε περίπτωση όμως, και κυρίως όσον αφορά τις αναδιατάξεις σε επίπεδο Ιδρυμάτων πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι τα ανώτατα τεχνολογικά εκπαιδευτικά ιδρύματα,

α. Στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού-ακαδημαϊκού τους ρόλου, παρ’ όλες τις αντιξοότητες αντεπεξήλθαν πλήρως, δημιουργώντας επιστημονικά στελέχη καταλλήλου επιπέδου που μπορούσαν να ανταποκριθούν στις σύγχρονες απαιτήσεις της Ελληνικής κοινωνίας.

β. Μπορούν να αναλάβουν πρωταγωνιστικό ρόλο τη δεδομένη χρονική στιγμή ,μπορεί να βοηθήσει στην ταχύτερη έξοδο της χώρας μας από την κρίση. Έχουν σημαντικότατο ρόλο στην περιφερειακή επιστημονική, οικονομική, πολιτιστική και πνευματική ανάπτυξη της χώρας μας. Κυρίως δε, μεταξύ πολλών άλλων, συγκρατούν το νέο ντόπιο επιστημονικό δυναμικό , αποτρέποντας την επιστημονική «μετανάστευση» προς τα μεγάλα αστικά κέντρα, μη επιτρέποντας έτσι την περαιτέρω πληθυσμιακή αποψίλωση της περιφέρειας της χώρας μας.

Βασιζόμενοι στα προαναφερθέντα, αναμένουμε ότι η πολιτεία, στο θέμα της ανωτάτης εκπαίδευσης, δεν θα δράσει βάσει βραχυπρόθεσμων και συγκυριακών προγραμματισμών, θα λάβει υπ΄ όψη, την ελληνική πραγματικότητα και δε θα δοκιμάζει κάθε φορά ξενόφερτα μοντέλα με την αιτιολογία ότι πέτυχαν στο εξωτερικό. Σε καμία δε περίπτωση, δε μπορεί να γίνει αποδεκτός οποιοσδήποτε σχεδιασμός ο οποίος ως κατάληξη θα έχει την περαιτέρω υποβάθμιση της Ελληνικής περιφέρειας.


Πηγή: Esos.gr